Silicon Image SATA Controller [SiI3512]

เพิ่มเนื้อที่ให้ วัตถุโบราณ ...

หลังจากอาทิตย์ที่แล้ว ก่อนสอบ ได้เดินช๊อบปิ้งที่ ตึกคอม เลยได้ Harddisk SATA 250GB มาตัวหนึ่ง กะว่าจะเอาไว้เก็บข้อมูล สัพเพเหระ ประกอบกับที่น้องชายซื้อเจ้า SATA Controller มาทิ้งไว้เกือบ ๆ ครึ่งปี ซึ่งเจ้าตัวนี้เคยลองเสียบกับเจ้าวัตถุโบราณแล้ว Debian Linux มองเห็นอย่างไม่มีปัญหา แต่ยังไม่รู้จะใช้งานได้จริงหรือเปล่า เพราะไม่มี Harddisk มาลอง

ได้โอกาสทดสอบ ...

คราวนี้ไม่ทำเองครับผม พอดีว่าจะฝึกเจ้าน้องชายให้ติดตั้ง Debian Linux ก็เลยถือโอกาสให้เขาจัดการทั้งหมด ทั้งถอดเปลี่ยน Harddisk และก็ลองลง Debian เข้าไป เราคอยให้คำแนะนำอย่างเดียว หลังจากลงไปจนถึงขั้นตอนของ GRUB Install และก็จนเรียบร้อย คราวนี้ลองบูตดู.....

อ้าว... เจ้าวัตถุโบราณเราบูตจาก SATA ไม่ได้

ค้นทั้งใน BIOS Setting และก็ใน Internet ก็ยังไม่มีทางออก สงสัยต้องใช้ Harddisk ATA ธรรมดาเป็นตัวบูตก่อน และก็เอา SATA 250GB ไว้เก็บข้อมูล .... คงไม่มีทางอื่นแล้วตอนนี้

ช่วงนี้... รออย่างเดียว

ที่ว่า "รออย่างเดียว" เพราะกำลังถ่ายข้อมูลจาก Harddisk ตัวเก่าไปตัวใหม่ และถือโอกาสถ่ายจาก Notebook ไปที่ Harddisk ตัวใหม่ด้วย จะได้จัดการเพิ่มพื้นที่ให้ Linux เพราะตอนนี้เริ่มไม่พอซะแล้ว ... aptitude upgrade เฉย ๆ Harddisk ยังเต็ม ไม่ต้องคาดหวังว่าจะ Compile GNOME อิอิ :P

วันนี้...คงได้แค่ถ่ายข้อมูล

หลังจากถ่ายเทข้อมูลไปจนเรียบร้อย คงได้ปฏิวัติครั้งใหญ่แน่เลย ..... Linux จะเข้ามามีส่วนแบ่งใน Harddisk Notebook เพิ่มขึ้น โอ้ว... :)

จะมีอื่นใดยิ่งใหญ่เท่า ....

พอดีมีคน Forward Mail มา หลายอาทิตย์แล้ว แต่เพิ่งได้เปิดอ่าน เป็นเรื่องที่เขียนโดย ​คุณอรพรรณ​ ​ศรีวิชัย​ ​นักศึกษาปริญญา​เอก มหาวิทยาลัยมหิดล ช่วงนี้สงสัยอารมณ์ศิลปินขึ้น อ่านอะไรก็โดนแฮะ :P

เรื่องมีอยู่ว่า

เช้า​วันหนึ่ง​..​ที่​โรงพยาบาล​...

"ขอ​ให้​ชั้นดูหน้าลูกหน่อย​..​ได้​มั๊ยคะ​"
คุณแม่คน​ใหม่​เอ่ยขึ้น​..

เมื่อห่อผ้าน้อย​ ​ๆ​ ................​อยู่​ใน​อ้อมกอดเธอ​ ​เธอค่อย​ ​ๆ​ ​คลี่ผ้าที่ห่อออก​..
เพื่อมองใบหน้า​เล็ก​ ​ๆ​ ................

กรี๊ดดดด​.....​เธอกรีดร้อง
หมอ​ต้อง​อุ้มเด็ก​..​ออกไปอย่างรวด​เร็ว

**เด็กทารกที่​เกิดมา​...​ไม่​มี​ใบหู​**

และ​แล้ว​....​กาลเวลาพิสูจน์ว่า​.... ​การ​ได้​ยินของเจ้าหนู​..​ไม่​มีปัญหา

ปัญหา​..​มี​เฉพาะสิ่งที่มองเห็นภายนอก​ ​คือ​....​ใบหูที่หายไป

หลายครั้ง​..​ที่​เจ้าหนูกลับ​จาก​โรงเรียน​ ​แล้ว​วิ่งมาบอกแม่

เธอรู้ว่า​..​หัวใจลูกปวดร้าวแค่​ไหน​...
เจ้าหนูพูดโพล่งออกมา​..​อย่างน่า​เศร้า
"พวกเด็กตัวโต ..พวกมันล้อผมว่า
..
--ไอ้ตัวประหลาด​--"

จนกระทั่ง​.................. ​เจ้าหนู​เติบโตขึ้น​..​หล่อเหลา​.. ​เป็น​ที่รักของเพื่อน​ ​ๆ​..
เค้ามีพรสวรรค์​ ​ใน​ด้านอักษรศาสตร์​.. ​วรรณคดี​..​และ​ดนตรี​..
เค้าอาจ​ได้​เป็น​หัวหน้าชั้น
...

แต่​เพราะ​เจ้าสิ่ง​นั้น​... ​ทำ​ให้​เค้า​..​ไม่​อยากเจอใคร

"ลูก​ต้อง​พบปะ​กับ​ผู้​คนบ้างนะลูก" ​แม่กล่าว​..​ด้วย​ความ​สงสารลูก

พ่อของเด็กชาย​.. ​ปรึกษา​กับ​หมอประจำ​ครอบครัว
และ​ได้​รับข่าวดี​จาก​หมอว่า​...
"ผม​สามารถ​ปลูกถ่ายใบหู​ได้​ครับ​ ​ถ้า​มี​ผู้​บริจาค​..​แต่​ใครล่ะ​..
จะ​เสียสละ​ใบหู​..​เพื่อเด็กน้อยคนนี้​" ​คุณหมอกล่าว

จนกระทั่ง​ ................. 2 ปีผ่านไป​ ​พ่อบอก​กับ​ลูกชาย​..
"ลูกเตรียมตัวไปโรงพยาบาลนะ​ ​พ่อ​กับ​แม่​..​หาคนบริจาคใบหู

ที่ลูก​ต้อง​การ​ได้​แล้ว​...
แต่นี่​เป็น​ความ​ลับ"

​การผ่าตัด​..​สำ​เร็จ​ด้วย​ดี​ ​และ​แล้ว​...​คนคน​ใหม่​ก็​เกิดขึ้น​..

....เค้ากลาย​เป็น​..​ผู้​มีพรสวรรค์​...
เป็น​อัจฉริยะ​ใน​โรงเรียน​...​ใน​วิทยาลัย​
จน​เป็น​ที่กล่าวขาน​กัน​..​รุ่นต่อรุ่น

ต่อมา​ได้​แต่งงาน​... ​และ​ทำ​งาน​.. ​เป็น​ข้าราชการ​ใน​สถานทูต

วันหนึ่ง​.. ​ชายหนุ่มถาม​ผู้​เป็น​พ่อว่า​.

"พ่อครับ​.. ​ใคร​เป็น​คนมอบใบหู​ให้​ผมมา​ ​ใครช่าง​ให้​ผม​ได้​มากมาย​..
แต่ผม​ไม่​เคยทำ​อะ​ไร​.. ​เพื่อเค้า​ได้​เลยสักนิด"

"พ่อ​ไม่​เชื่อว่า​.. ​ลูก​จะ​ตอบแทนเค้า​ได้​หมดหรอก​.
เรื่องนี้​.................​เป็น​ความ​ลับ​ ​เราตกลง​กัน​แล้ว"​
พ่อตอบ​..

หลายปีผ่านไป​....
มัน​ยัง​คง​เป็น​ความ​ลับ

และ​แล้ว​..​วันนึง​..​วันที่มืดมิดที่สุด​.. ​ผ่าน​เข้า​มา​..​ใน​ชีวิตของลูกชาย

​แม่​เค้า​ได้​เสียชีวิตลง​.

เค้ายืนข้าง​ ​ๆ​ ​พ่อ​... ​ใกล้​หีบศพของแม่

พ่อเรียกเค้า​..
"มานี่สิลูก​..​มานั่ง​ใกล้​ ​ๆ​ ​นี่​"
พ่อลูบผมแม่อย่างช้า​ ​ๆ​..​และ​นุ่มนวล​

ผมสีน้ำ​ตาลแดง​..​ถูกเสยขึ้น​ ​จนมองเห็นใบหน้า​..
ที่มองดู​เหมือนคนนอนหลับ​

...และ​แล้ว​.. ​สิ่งที่ทำ​ให้​ลูกชาย​..​ถึง​กับ​ต้องตะลึง​..
...ใบหูของแม่​...​หายไป​!..

แม่​ไม่​มี​ใบหู​...
"นี่​เป็น​คำ​ตอบ​.. ​ที่ลูกอยากรู้มาตลอดชีวิต"..
​พ่อกระซิบผ่านลูกชาย

"แม่บอกพ่อว่า​..​เธอดี​ใจ​................. ​ที่​ได้​ทำ​อย่างนี้​..​ตั้งแต่วันผ่าตัด​..

แม่​ไม่​เคยตัดผมอีกเลย​..
ไม่​มี​ใคร​..​มองเห็นว่า​.. ​เธอ​ไม่​สวยจริงมั๊ย ?

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
จงจำ​ไว้​..

~สิ่งมีค่า​.................​ที่​แท้จริง~
ไม่​ได้​อยู่​ที่​..​การมองเห็น​.. ​หากแต่​อยู่​ที่​..
~สิ่งที่​เรา​..​มอง​ไม่​เห็น~
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

~ความ​รัก​..​ที่​แท้จริง~
ไม่​ได้​อยู่​ที่​.. ​เรา​ได้​ทำ​อะ​ไร​.. ​แล้ว​มีคน​..​รับรู้​..
หากแต่​อยู่​ที่​.. ​สิ่งที่​เรา​..​กระทำ​..​แล้ว​ไม่​มี​ใคร​..​รับรู้ ..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

~ความ​รัก~
บางครั้ง​.. ​ไม่​จำ​เป็น​.. ​ต้อง​พูดพร่ำ​เพรื่อ​..
หากแต่​อยู่​ที่​....​การกระทำ​. ​ซึ่ง​เรา​..​อาจรับรู้​..
เพียงแค่​..​ฝ่ายเดียว​..

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
​
อ่านจบ​แล้ว​..​ใช้​สมอง​..​ตรึกตรองสักนิด​..
ถ้า​พรุ่งนี้​..​เราตายไป​..
บริษัท​..
สามารถ​หาคนมา​แทนเรา​ได้
ภาย​ใน​ไม่​กี่วัน​..

แต่ครอบครัวเรา​..
ต้อง​สูญเสีย​..
และ​คิด​ถึง​เรา​..​ไปตลอด

เรา​ได้​ใช้​ชีวิต​..​กับ​การทำ​งาน
มากกว่าครอบครัว​..​หรือ​เปล่า ?

ถ้า​มากกว่า​...
ก็​เป็น​การลงทุน​..
ที่​ไม่​ฉลาดเลยจริง​ ​ๆ​..

อ่านจบแล้ว คิดถึงคุณพ่อ คุณแม่ จับใจเลยครับ ปีใหม่นี้ ใครชวนไปไหน ผมไม่ไป ผมจะกลับไปหาท่าน :)

NOURNEER #19: Nourneer The Movie.

นาน ๆ ไปดูที .. ประทับใจเลย!

หลายปีแล้ว ที่ไม่ได้เข้าไปชม ละครประเพณี คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ที่มีทุกปี แต่เราเองที่ไม่ว่างได้เข้าไปชม ปีนี้น้องชายเป็น Staff ด้วย เลยซื้อตั๋วไว้ให้ ว่างพอดี เข้าไปชมพร้อมคนที่รู้ใจ อิอิ ... สนนราคาค่าตั๋วก็ไม่แพง ใบละ 60 บาท แต่พอชมเสร็จ ประทับใจ เลยอยากให้รางวัลเป็นกำลังใจให้น้อง สองใบ ให้ 500 (เดี๋ยวค่อยยืมคืน...เวลาเราไม่มีตังค์)